Overlast vermijden

Voor je beroep doet op specialisten kan je enkele (goedkope) maatregelen nemen die vaak een groot effect hebben.

Verhogen van het aantal luidsprekers

Als er meer luidsprekers hangen, moet het uitgestraalde vermogen van deze luidsprekers minder hoog zijn. De muziek zou het oor van de aanwezigen rechtstreeks (en dus niet via reflecties) moeten bereiken. Bezoekers mogen zich nooit ver van een luidspreker bevinden. Bovendien moeten de luidsprekers het geluidsspectrum zo volledig mogelijk weergeven.

Geluidsabsorberend materiaal wel nuttig zijn voor een betere kwaliteit! Aangezien de reflecties (via muren en plafonds) dan niet meer nodig zijn.

Isolatie - Sanering[NB1] 
In vele gevallen zullen deze ingrepen echter niet volstaan. Wanneer het gewenste geluidsniveau van 95 dB(A) niet kan worden gehaald, zal er dus een sanering van het gebouw moeten plaatsvinden. Dat is in feite het werk van specialisten. Je moet dan ook de zwakste plek aanpakken.
Als het dak de zwakste plek is, moet je eerst hier investeren. Anders ga je geen enkel resultaat behalen. Als de ramen de tweede zwakste plek zijn, neem je vervolgens hier maatregelen, … Tot je het gewenste resultaat behaalt.

De beste (financiële) oplossing voor de isolatie van ramen is het plaatsen van voorzetramen aan de binnenzijde. Hierdoor wordt er een (geluidsisolerende) luchtspouw gecreëerd tussen de twee ramen.
De oplossing voor muren is sterk afhankelijk van situatie tot situatie. Je moet er altijd van uitgaan dat een dubbelwandige muur beter is dan een enkelwandige. 3- of 4-wandige systemen zijn vaak slechter dan dubbelwandige: door het aanbrengen van een extra wand kunnen de gunstige effecten van een dubbelwandige wand worden opgeheven. Dit is zeker het geval bij lage frequenties (techno en house).
Soms is het dus beter om een voorzetwand tegen een wand te kleven dan een aparte spouw te voorzien.
Een te grote aandacht voor luchtisolatieverbetering zal ervoor zorgen dat bij isolatiewaarden te beginnen bij 45 tot 55 dB het structuurgeluid bepalend gaat worden. Het kan dus zijn dat een dure investering slechts leidt tot een winst van slechts 5 dB(A)!

Je merkt dus al vlug dat isoleren iets is waar je niet zomaar zelf aan begint. Beroep doen op specialisten, zal altijd een grote besparing opleveren.

Klassieke fouten zijn:

muren die niet ontkoppeld zijn (m.a.w. nooit gemeenschappelijke muren met bvb. bestaande woning), wel steeds ontkoppelde muur met aparte fundering;
gewoon dubbel glas is even slecht als enkel glas. Je moet hier werken met speciaal akoestisch glas (glas met verschillende dikte) of driedubbel glas;
slechte afwerking: 0,1% kier zorgt voor een 'winst' van slechts 30 dB(A) i.p.v. de verwachte 60 dB(A).
gebruik van verkeerde materialen: de waarden (voor geluidsreductie) die de producenten aangeven, moeten met een flinke korrel zout worden genomen. Ze zijn de resultaten van de 'beste' test en geven geen gemiddelde. Bovendien zijn deze materialen vaak enkel getest op een standaard 'roze ruis' en niet op de 'rode ruis' die beter is voor de beoordeling van popmuziek. Bovendien is er ook nog eens een grondig onderscheid tussen het pop- of housespectrum. Je mag dus met een grote zekerheid de isolatiewaarden met ±15 decibel verminderen!
Bovendien is veel 'isolatiemateriaal' dat je in 'doe-het-zelfzaken' koopt in feite 'absorptiemateriaal'
foute binnenafwerking: teveel gebruik van geluidsabsorberend materiaal (in verhouding tot te weinig luidsprekers) waardoor al vlug het gevoel kan ontstaan dat de muziek 'te stil' staat. Resultaat is dat de versterker verder wordt opengedraaid met als gevolg nog meer hinder in de buurt. Dit is een typisch voorbeeld van hoe je kunt 'desinvesteren', m.a.w. de investering zorgt voor meer i.p.v. minder hinder!
 

Nieuwbouw of renovatie?[NB2] 
In sommige gevallen is het dus niet aan te raden te investeren in bestaande infrastructuur. Met het gebruik van de best beschikbare technieken kan je maar een reductie krijgen van de geluidsimmissie (doorstraling van het geluid) van 60 dB(A). In het geval van gemeenschappelijke muren (of plafonds) met bewoonde ruimtes is een investering ronduit af te raden. Zelfs het zogenaamd 'box-in box'-systeem (waarbij er een volledig nieuwe constructie wordt gemaakt binnen en los van de bestaande constructie) is geen goede oplossing. Voor een particuliere vereniging zal alleen al de kostprijs (gemiddeld 50% van de nieuwwaardeprijs van het gebouw) een struikelblok zijn. Bovendien ga je het optimaal verwachte geluidsniveau nooit kunnen halen.

Een 'box-in box'-systeem heeft dus vooral zin als het bestaande gebouw volledig los staat van andere gebouwen. Enkel op deze manier kan worden vermeden dat structuurgeluiden zich voortplanten.
Het enige voordeel van een bestaand gebouw betreffende geluid, is het feit dat de VLAREM-normen iets soepeler zijn. De wetgever heeft er rekening mee gehouden dat bij een bestaand gebouw er technisch gezien niet dezelfde resultaten kunnen worden gehaald als bij een nieuwe inrichting.

Een nieuwbouw zal in vele gevallen de meest ideale oplossing zijn, als je uiteraard over de nodige financiële middelen beschikt.
Toch moet je ook in dit geval niet over één nacht ijs gaan. De inzet van een gespecialiseerd akoestisch bureau is altijd noodzakelijk. De prijs van je nieuwbouw zal trouwens hooguit met 2 à 3% stijgen (vergelijk met de 50% van hierboven)! Vanaf het eerste moment, dus al van bij de opmaak van de plannen en nog voor de eerste spade in de grond wordt gestoken, moeten specialisten hierbij worden betrokken.

Technische materie, ik zou dit even aan een architect of een firma geven die gespecialiseerd is in akoestische isolatie. Ik betwijfel sterk dat de zaken die hier staan correct zijn, laat staan voor alle gebouwen van toepassing zijn.  [NB1]

Technische materie, ik zou dit even aan een architect of een firma geven die gespecialiseerd is in akoestische isolatie. Ik betwijfel sterk dat de zaken die hier staan correct zijn, laat staan voor alle gebouwen van toepassing zijn.  [NB2]